از سال 89 هیات امناء و... حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) بادرود تصمیم بر این گرفته اند که  با یک نقشه استاندارد قسمتی از حسینیه را  گود برداری و شروع به ساخت وساز ساختمانی برای این حسینه کنند که با استقبال بیشتر اهالی شهر ومسولین قرار گرفت که هر چه سریعتر اقدامات لازم را به عمل بیاورند و ساختمان حسینیه را علم کنند. اما پس از چند سال از گذشت این تصمیم مشاهده میکنیم که این پروژه بس سنگین هزینه های هنگفتی داشته و با بودجه ای که اداره اوقاف ، اهالی شهر  وخیرین کمک کرده اند به جایی نرسیده است.این در حالی است که از سال گذشته تا به حال هیچ پیشرفتی نداشته وفقط اشخاص وقتی که به ماه محرم نزدیک میشویم به فکر این مکان میافتند که کجا مراسم عزاداری را برپا کنیم وچگونه از هیات های مذهبی استقبال وپذیرایی کنند.بدون شک ساخت این مکان مذهبی مانند پروژه های دیگر کشور(مثل:ورزشگاه نقش جهان و....) با گذشت سال های طولانی آماده افتتاح باشند.

در اینجا چند عکس از این حسینیه رو براتون گذاشته ایم که مشخص میکند این پروژه به خواب عمیق فرو رفته است.

براساس تحقيقات وپژوهشهاي تاريخي تعزيه خواني وشبيه خواني ازعهد باستان درايران مرسوم بوده وايرانيان ازعهدكهن  با نمايش آيين هاي مذهبي زمينه وبستر شكل گيري تعزيه دردوره هاي بعد را مهياكرده اند مهمترين واصلي ترين آئين هاي باستاني  «مصايب ميترا»و«سوگ سياوش»بوده است ايرانيان مهرپرست به هنگام برگزاري مناسك آييني خود واقعه «مصايب ميترا»رانيز به نمايش در مي آوردند .دراين نمايش چند تن از نقش آفرينان صورتكهايي برچهره خود مي زدند وروي سكويي كه پيروان آيين مهري براي نيايش هاي مذهبي ساخته بودند ،مي رفتند وهمراه نمايش، واقعه مصايب مهر رانشان مي دادند وهمچنين درسال مرگ سياوش ،مردم بخارا همراه آيين سوگواري سياوش شهادت اورا نمايش مي دادند .دراين نمايش ،شبيه سياوش را مي ساختند ودرعماري يا محملي مي گذاشتند.اين عماري يا محملی راكه چهارسويش بازبودروي دوش مي گرفتند و مويه كنان وسينه زنان در گذرگاه ها مي گرداندند.....